Kwaresma

Ika-30 ng Marso 2013

Habang masayang na nagpo-post sa Facebook ang karamihan ng mga larawan at plano nilang bakasyon... Ako ay nasa opisina kasama ang mangilan-ngilan pang tapat sa aming tungkulin. Nakatambay as usual sa balkonahe ng opisina, nakikipagkwentuhan sa mga katrabaho ng magsabi ang isa na:

"Bawal mag Family Computer kapag mahal na araw" 
 -Ermat ng isa sa kasamahan ko sa trabaho

Dun ko naisip gumawa ng isang segment ukol sa kwaresma.

Ang panahon kwaresma o siguro mas kilala dito sa atin na “semana santa”

Ano nga ba ito? Nahirapan ako kung pano sisimulan kaya't nanghingi ako ng tulong sa "Wikipedia". ayon sa nakalap kong impormasyon, ang Holy Week o mahal na araw sa tagalog ay parte lamang ng kwaresma. bale ang mahal na araw ay parang  “closing” dahil ito ang takda ng huling linggo ng kwaresma. madalas rin itong tawaging “dakilang linggo.” Dito rin ipinagdiriwang ang  linggong pinakabanal para sa mga katoliko, mula sa miyerkules santo, Linggo ng Palaspas, Huwebes Santo, Biyernes Santo, at Sabado de Gloria, at ang Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay o easter sunday, kung hindi ako nagkakamali.


Noong unang panahon, noong ako ay bata pa (hindi naman katagalan), aking nagugunita kung paano namin binibigyan pansin ang Semana Santa. Sariwa pa sa aking alala kung paano namin ito pinagdiriwang ng buong puso at may pagkayap sa nakaugaliang kultura nating mga Pilipino. 

Sa panahong kasalukuyan, gaano kahalaga sa inyo ang Semana Santa? Ito ba ay binigibyan nyo pa ng pansin? Paano nyo ito pinagdiriwang? Aking ininterbyu ang ilan sa aking mga kasamahan narito ang mga sagot nila:

[3:21:35 PM]  "Jutskie": anu mga pamahiin na natatandaan nyo nung bata kayo pag mahal na araw?
[3:21:56 PM] Opismeyt Girl1: pag nagkasugat matagal daw gagaling
[3:22:04 PM] Opismeyt Girl1: dahil patay ang diyos. >.<
[3:22:09 PM] Opismeyt Girl1: (facepalm)
[3:22:11 PM] Opismeyt Boy1: bawal amaligo
[3:23:49 PM] Opismeyt Girl2: aw
[3:23:54 PM] Opismeyt Girl2: ndi bawal maligo
[3:23:58 PM] Opismeyt Girl2: bawal maligo beyond 3pm
[3:24:00 PM] Opismeyt Girl2: :|
[3:24:14 PM] Opismeyt Boy2: bawal mg walis sa gabi
[3:24:23 PM] Opismeyt Boy2: at pag galing sa patay , pnta ka muna sa ibang lugar
[3:24:28 PM] Opismeyt Boy2: bgo umuwi

*Sadyang pinalitan ang mga pangalan upang proteksyonan ang kanilang identity.

 So ayun nag desisyon na lang ako na sariling istorya ko na lang at kuro kuro ang i-share ko.
Mabalik tayo ulit sa kabataan ko. Nung bata ako tuwing mahal na araw sa lugar namin o maski saan mang lugar, maraming bawal, bawal ang ganito, bawal ang ganyan, mga kasabihang hindi maintindihan ng mura kong isipan kung bakit kailangang sundin. Bawal ang maligo, bawal kumain ng baboy, bawal masugatan, bawal maglaro, o sige matulog na lang ako maghapon buset . Dahil sa ako ay isang musmos at nagaaral sa isang catholic school, sumusunod lang ako sa mga utos ng matatanda. Ang masaya dito ay nagbabakasyon ako sa novaliches kung saan halos lahat kaming magpipinsan ay naruon din. Maaaninag ang mga ngiti at pananabik sa aming mga kilos, siyempre bata kami, kwentuhan tungkol sa laruan, mga damit, grado sa paaralan at iba pa.

Kapag mahal na araw, yun nga bawal maligo, masaya yun kase lahat kayo amoy araw, ok lang yun kase lahat naman kayo walang ligo, tapos kapatid ng bawal maligo ang bawal maglaro kase papawisan ka, pero siyempre bilang isang bata kaligayahan ang maglaro. Kaya improvise na lang kame ng kung ano man yung mga girls.... shempre Jackstone as usual.

Isa sa inaabangan ko dito ay pag dadaan na ang "Senakulo", nasa bandang kalsada kasi ang bahay kaya kitang kita mo talaga. Tatayo kami sa gilid ng kalsada naka linya nanonood habang nag puprusisyon.

Sa aking pagtanda, unti unti kong nauunawaan at nalaman ang lahat ng bawal na ipinapagawa sa amin ng mga elders. Nais lang nilang ipaalam na si papa Jesus ay naghirap, di naligo at namatay sa krus para sa ating mga kasalanan.

Para sa ating mga kristiyano na nirerespeto ang ganitong pagdiriwang sa ating relihiyon, sana isapuso ito, sayang naman kung hindi tayo mag pokus, isang beses lang to sa isang taon. Isang beses lang rin sa isang taon na pagkakataon na magpahiwatig ng pagpapatawad sa ating panginoon sa taos pusong pamamaraan.

 -Jutskie

Moralidad

Bakit natin pinaparusahan ang mga nakagawa ng Krimen? Anu nga ba ang "CRIME" in the first place?

Sigurado may mga sasagot at sasabihing "Upang maturuan ng leksyon o para hindi gayahin." Pagkatapos ay titingin sa akin na nakataas ang kaliwang kilay. Well..... ihalimbawa natin ang pagpatay. Paano natin nasabing krimen ang pagpatay?

Maaaring kailangan nating bumalik sa sinaunang panahon kung saan naisip ng ating mga ninuno na hindi tama ang pagpatay ng kapwa. Pagkatapos may ibang tao na dinagdag ito sa kanilang relihiyon (o diyos kung ano man ang pinaniniwalaan mo) kung saan unti unting naitanim ito sa ating mga isipan paglipas ng panahon. We realized that murder is wrong in every sense of the word wrong. Bilang isang indibidwal sainasabi ng ating moralidad na ang pagpatay ay mali. Maging ang mga batas sa ating bansa ay binase sa moralidad, according to this reasoning. Ganitong konsepto din ang ginamit sa pagnanakaw, kidnapping, at iba pang krimen na maiisip mo. Heto ngayon ang ikalawang tanong: ano ang limitasyon ng moral law?

Ano nga ba ang moral? Dapat bang tayo, bilang isang indibidwal, decide what our moral principles are? Responsable ba tayo upang magdesisyon kung ano ang tama at mali? Maaari ba tayong gumawa ng batas hango sa moralidad? or better yet, bakit hindi tayo gumawa ng batas hango sa moralidad?

Moralidad ba kamo? Eh kelangan kong magkaposisyon agad eh...

I think it all goes back to the murder argument. Dahil halos buong bansa ang naniniwala na ang pagpatay (murder) ay mali, kinokondena natin ito at binibigyan ng matinding kaparusahan ang gumagawa nito. So, kung ang ating bansa ay sumusuporta o hindi sa same-sex marriage, we should allow for that decision to play out. May mga kokontra for the sake of equality, pero yun kasi ang kanilang moral principles. Walang pinagkaiba sa taong gustong i ban ang relasyong ito dahil ayon sa kanilang moralidad ay tradisyonal na marriage ang tama. Maaaring walang sense sa taong nakikipagdebate sa equality, pero dahil ang taong ito ay iba ang moralidad kesa duon sa taong nakikipagargumento tungkol sa tradisyunal na kasal.

Pero ito ang pinamalaking tanong: Paano natin dedesisyunan kung ano sa moral argument ang susuportahan natin bilang isang nation? Hindi ako naniniwala sa mga public opinion polls, at botohan regarding this matter. Ang mga poll ay may error margin, at hindi lahat ng tao ay bumoboto. Naniniwala ako na kapag ang isang bansa ay nagdesisyon kung ano ang kanilang moral standards, tayo bilang mamamayan ay malalaman natin. Kasing sigurado na ang pagpatay ay isang krimen. Karamihan ay maniniwalang ito ay tama, and along with it, the politicians.

So ayun nga ayon sa aking obserbasyon hindi ko maaaring husgahan ang taong malaki ang katawan (Mukang nagg-gym), na inunahan ang isang matandang babae na inalok ko ng upuan sa LRT. Malamang dahil ay pinalaki siyang ganun kaya ganun na lamang ang moralidad niya. Anyway heto ang isang comic strip kung sakaling hindi mo naintindihan ang sinasabi ko.

-Jutskie