The era of the eighties is a favourite for many, including me

Mas mabagal ang takbo ng panahon, hindi kagaya ngayon na halos lahat ng tao ay nagmamadali sa landas na hindi sigurado ang patutunguhan. Ito ang alaala ng aking kabataan, maaaring boring din sapagkat wala pang Internet, iPhone, Facebook, at cable TV.

Narito ang listahan sa mangilan ngilang bagay na makapagpapaalala sa atin sa dekada otsenta, mas marami pang bagay na hindi ko maililimbag at baka may pagkabiased ang ililista ko sapagkat gagawin kong batayan ang memorya ng aking pagkabata.


Hawflakes

Di ko na maalala kung anong brand name nung ganito sa atin nuon pero isa ito sa mahilig kong papakin kapag meryenda na.


Jolens

Maaaring isa sa pinakasikat na laruan nuon,  Ang holen ay isang laro kung saan masusukat ang abilidad at accuracy ng naglalaro nito. Pangkaraniwan na laro nito ay Tantsing, kung saan nakalagay ang mga taya na holen sa isang bilog at titirahin gamit ng pamatong holen ang nasa loob ng bilog. Ang lahat ng lumabas na holen ay makakabig ng tumira.


Game & Watch

Isa sa mga sikat na libangan nuon, astig ka pag meron ka nito pag lonely ka ilabas mo lang ganito mo surebol dudumugin ka ng mga kalaro mo. Para sa mga can't afford naman carry lang dahil me ganito sa labas ng paaralan kung saan nakatali sa de tulak na kariton at pinapaarkilahan ng piso hanggang sa ma game over ka.

Clay

Oo tama maaaring naituro sa HEKASI na ang clay o luwad ay isang uri ng lupa, ngunit ito ang clay na ating pinaglalaruan. Nagdadahilan pa tayo ke ermat na gagamitin sa art project kaya nagpapabili tayo nito.


WWF

Pag gabi ng miyerkules di ko na maalala ang time slot. Epikong labanan, tagisan ng galing, at banggaan ng namamawis na kalamnan. Ito ang panahon na pag sinabing WWF sina Hulk Hogan, Andre the Giant, Ultimate Warrior, Jake the Snake, at iba pa ang papasok sa isip mo at hindi isang logo na may Panda. Maaaring hindi lang ako ngunit marami sa atin ang nangarap na makasali sa WWF nung bata pa tayo.


Ultraman

Si Ultraman! isa sa mga dahilan kung bakit mas gusto ko mag pang umaga nuon ay upang mapanood si Ultraman tuwing hapon. Tama malamang naranasan mo na rin na parang maihi habang may kalaban si Ultraman at tumutunog na yung pulang ilaw sa kanyang dibdib, at akmang sasabihin na "Bilisan mo Ultraman talunin mo na!!!". Todo effort din sa costume ng kalaban. Ginagaya ko ang labanan nito sa aking kama gamit ang hotdog na unan dahil parang ganun ang kilos ng kalaban ni Ultraman. Mga higanteng dragon na parang unan sa lambot ang mga parte ng katawan.


Casio watch

Ito ang katumbas ng iPhone 5 sa panahon ngayon. Pag elementary ka at meron ka nito astig ka. Meron din itong built in na stop watch timer. Astig!


Fido Dido

Mascot ng 7up. Sumikat si Fido Dido ng late 80's. Sa sobrang sikat me T- Shirt, Bag, posters, at iba pa ang may tatak ng character na ito. Nagkaroon din ng pelikula na ripoff nito, starring Rene Requestas at Kris Aquino.


Multi - Purpose Pencilcase

Ang swiss knife version ng pencilcase. may mga pindutan ito na may ibat ibang gamit. Atat na ata ka pumasok sa school upang ipagyabang sa kaklase mo pag nabilhan ka ng nanay mo nito.


Sipa

 Madalas laruin kapag walang pasok. Kadalasan ito ay gawa sa pinitpit na tingga ay may mga ginupit na plastik bilang buntot. Gawa naman sa rattan ang ginagamit sa Sepak Takraw. Ginagamit ang ulo, siko, tuhod, o paa sa paglalaro nito. Ang objective ng laro ay manipulahin ang Sipa upang maiwasang malaglag sa lupa.


Crayola

Meron pa rin naman nito ngayon, pero mas astig pag elementary ka at meron kang Crayola 64. Me pantasa pa ng crayola yan sa likod. Dukha ako nuon kaya hanggang crayola 8 lang ako kung saan kasali lang ang primary colors.

Actually mukang masaya ang issue na ito kaya maghahanap pa ko ng mga nostalgic stuff from the 80's.

-Jutskie

Ano ang kahalagahan ng pagbabasa ng libro?

Isa sa magandang gawain ang pagbabasa, sapagkat hinggil sa inyong hililg at interes dito maraming magagandang bagay itong naidudulot. Nakakapagpalawak ito ng ating imahinasyon. Naipapaisip saatin ng ating nababasa ang mga bagay na imposible nating makita o maranasan. Nakukuha nating maglakbay sa pagbabasa. Higit sa lahat, marami tayong napupulot na kaalaman at aral. Nadadagdagan ang ating mga nalalaman.

Maraming benepisyo ang dulot nang pagbabasa:
1) Mas marami kang natututunan.
2) Lumalawak ang iyong bokabularyo.
3) Lumalawak ang iyong imahinasyon.

Dahil sa pagbabasa marami tayong natututunan at nasasagap na kaalaman tungkol sa mga bagay bagay na sadyang kailangan natin sa ating pang-araw-araw na pamumuhay. Ang pagbabasa ay napakahalaga sapagkat hinuhubog nito ang ating pagkatao at nakakatulong din ito sa pag-unlad natin bilang isang tao.

Narito ang Link sa libro.

-Jutskie

Wala akong pakialam!

Wala akong pakialam

Our generation is generally more apolitical, agnostic, and, well, apathetic than our parents’. When asked to speak out for or against an issue, we default to ambivalence – because it just seems like a lot less work. This tepidness extends not just to matters of national importance, but also – and, perhaps more so – to the day-to-day minutiae of our lives. We don’t say what we’re thinking because we don’t want to piss anyone off, or worse, get fired. Because I’m not concerned about either of those things, I’d like to take this opportunity to vent on behalf of my peers. After all, generations past spoke out on what they cared about most. But if there’s one thing that today’s youth is passionate about, it’s not caring at all in the first place.

Walang pakialam ang karamihan sa dinonate o fundraiser mo. Magandang adhikain ang charity at hindi sa pagyayabang nagaambag ako taon taon sa sarili kong pamamaraan. Ngunit itong mga nakaraang araw parang napadalas ang imbitasyon ko sa mga fundraiser at rekwes ng tulong sa mga charitable institutions kuno. May nakuha pa nga akong auction invitation fundraising daw sa isang random cause na wala akong interes suportahan. Mahirap lang ako walangya, at marahil hindi lang ako ang nakakaramdam na ayaw nila pumunta. Puwera na lang siguro kung open bar at discounted na inumin ang fundraising project pwede ko sigurong ikonsidera.

"Miss ayos tong fundraiser nyo ah! Isang shot pa nga ng Bourbon, on the rocks!"

Huwag ilagay ang listahan ng paborito mong libro sa "Facebook" mo kung ilalagay mo lang sa listahan ay Harry Potter, Twilight Saga, o Hunger Games. Nabasa ko rin mga yan. Sino ba niloloko mo? Alam naman halos ng lahat na nung nagdaang dekada, marahil yun lang ang mga nabasa mong libro sapagkat sikat. Ito ang masaya dito, target nilang group para sa mga librong ito ay yung mga nasa 8 taong gulang, kakahiya no?

Global Warming, Fuck it. Tama ang narinig ninyo mga katoto, I said it: fuck global warming. Hep hep, bago mag react at murahin ako pabalik intindihin ang dahilan. Naniniwala ako na nangyayari ito at alam kong hindi maganda ang epekto nito. Ayaw ko na lang kasi makakita ng kumpanya, trapo, o artista na binabanggit ito. Kung ang gobyerno ay magpapatupad ng batas upang maibsan ang global warming, ayos para sa akin walang problema. Pero sa ngayon, tama na chechebureche. Awareness ba kamo? Ano gusto mong gawin ko  - magtayo ng compost heap sa kuwarto ko?

"Manood na lang tayo ng Captain Planet!"

For years, I’ve wondered how it’s possible that annoying people who don’t shut the fuck up don’t realize how annoying they are. Naranasan nyo na din ito - na trap sa isang usapan sa isang taong napakabagal pumick up sa pinaka obvious na patutsada na hindi ka interesado sa anumang sinasabi nila at desperado ka nang umalis. Ang mga ganitong tao ay may matinding kapangyarihan na i tilt ang ulo mo patagilid.

Because while you’re standing there listening to them blab on and on you subconsciously cock your head to one side and think to yourself, “Is she fucking serious right now?”


Huwag mo akong padalahan ng online photo albums sa mag event na din naman ako kasama. Wala akong pakialam sa kasal ng kaibigan ng pinsan ng kaklase ng ex mo. Hindi rin ako interesado sa kumpletong detalye ng suot ng mga tao sa event, ano ngayon kung naka victoria's Secret yung Maid of Honor? Purket Jacky Chan tatak ng brip ko ginaganyan mo ako? Kadalasan wala naman talaga sila pakialam kung darating ka. Iniimbita ka lang nila ito upang di sila makunsensya at masabi na "Pare inimbitahan kita ah, bat di ka pumunta?" Ang makulit dito di ka man pumunta i tatag ka pa din sa photo album sabay hihiritan ka na "Ikaw kasi di ka pumunta."

Sa huli, sa tingin ko ang problema ko, at problema ng karamihan sa henerasyon ko ay kawalan ng pasensya. Mabilis ang impormasyon sa panahon ngayon, napakahirap na hindi maging mainipin. Kilala ako na mapagtanong na tao, at kilala din na mabilis mawalan ng interes ilang segundo matapos makuha ang sagot. Minsan, hindi ko nga matapos ang pangungusap ko dahil nakakainip marinig ang sarili hahahaha. Eto ang isa sa tipikal na example ng ganito “So, I went to the store like you suggested and blah, blah, whatever, I gotta go.” Madalas itong mangyari sa aming magkukumpare. Meron pa nga isang beses eh ganito ang istorya - teka, saglit lang. Ay oo nga pala. Wala kang pakialam.

-Jutskie

Nangyari na ba ito sa iyo?